huzur

bir imza ile şiddetin meşrulaştırıldığı bir ülkede yaşıyoruz..imam nikahı var diye dayak yiyen bir kadın korunamıyor..söylenecek hiç bir şey yok.aslında ülkeyle alakası yok bunun, iki yüzlü olmaya gerek yok, din varsa şiddet de olur, istismar da olur, ne kadar boktan şey varsa olur..ama hiç bir zaman özgürlük olmaz, bilim olmaz, eşitlik olmaz. başka bir hayatı düşünrek bu hayatta nasıl yaşanabilir ki?

insanlar evlere kapatılmaya çalışıyor, sokağa çıkmaları istenmiyor, niye? görmesinler, duymasınlar hiç bir şeyi.. özgürlüğün keyfini bir kere yaşayan insan bir daha bırakamaz, uyuşturucu gibidir..insanlar otursun evlerinde sistemin dayattığı şeyleri yapsın tek tek..okusun, askere gitsin, işe girsin, evlensin, çocuk yapsın.. otursun dizile4rini izlesin sonra da, ordaki sahneleri de rtük'e şikayet etsin..muhafazakar çark da böyle işliyor işte, kapitalist çarkın arasında kaynıyor bu çark da..sonra çocuklarını da aynı düzene uyacak gibi yetiştirsin, düşündürmesin.. sonra kıstlasın, şu satte evde olacaksın! karşı cinsle oyun oynamayacaksın, çatalın gözükmeyecek! kafanı öne doğru eğip yürüyeceksin! içki içmeyeceksin, otur evinde!sonra da bu insanlardan bir şeyler bekle, yarısından fazlası luzumsuz bu insanların..ama en luzumsuzu da  kitaplar, yılanın başı o kitaplar işte..

. huzurmuş, pehh!