bir şey yapmalı heyy!

"siz niye evlenmediniz?"

Bu soruyu duyacağım hiç aklıma gelmezdi gerçekten. ulan duyan da yaşlı başlı bir adam sanacak beni..henüz genç sayılırım, iş hayatı biraz yaşlandırdı, enerjimi aldı gerçi ama, daha iyi şartlarda tekrar enerji depolayacak, emekli modundan kurtulabilecek bir haldeyim.. ama bu iş hayatında aynı ortamda hiç bir zaman bulunamayacağın insanlarla beraber çalıştığın için 27 yaşında bir insanın evlenmemiş olması, en azından bir kaç sene daha evlenmeyi düşünmüyor olması bu insanlara çok garip geliyor.. "ben sizin kafa yapınızda insanlar değilim, farklıyım ulan ben sizden!" diye bağırasım geliyor bütün fabrikaya..bi daha da bulaşmazlar bana,,bunu da yaptıracaksın sonunda bana iş hayatı!

neyse, ankarada geçirdiğim 3 gün bana istanbuldaki yaşamımı sorgulattı tekrar. belki kısa zaman da olsa görmek istediğim herkesi gördüm, yapmak istediğim her şeyi yaptım, gitmek istediğim bütün barlara gittim ankarada 3 günde. bir bardan içeri girerken garsonun güler yüzle" nerelerdesin" diye sorması bile bende ankaraya dönme isteği uyandırdı.. şunu anladım ben bu konuda muhafazakırım arkadaş. olmuyorsa olmuyor işte, her gün saatlerce yol çek, arada bir denk gelen tatil gününde de nereye gideceğini bileme, kimle takılacağını bileme.. yok böyle bir hayat..ben planlı adamım, en azından "bu gece plansız takılacam, hele bi kadıköye ineyim" diye bile plan yapıyorum. burda ne bok yiyeceğimi bilemiyorum ama.. hedef kpss, çalışıp ankaraya dönmeli.. seneye yaza en erken.. belki iş şartları düzelir, biraz para görür yüzümüz, insani şartlarda yaşamaya başlarız, o zaman tekrar değerlendirilir bu ama, hiç kendimi kandırmama gerek yok, dönmeli ankaraya..